altijd is vandaag
"het schaarse karakter van tijdelijkheid nodigt uit om bewuster met het nu bezig te zijn"
november 2024
“Is dit de cursus bloemschikken?” Een verdwaalde dame van boven pensioenleeftijd liep ons leslokaal binnen. Ik volgde een cursus Spaans, want ik wilde weer (ik hoor u denken: alweer?) wat nieuws leren. Nota bene: ik was ook verliefd geworden op een Spaanstalige muzikant. En met een hoofd dat graag op meerdere wolken tegelijk zweeft, brengt de Spaanse taal je -net als bloemschikken trouwens- weer even heel erg in het nu. Bij je woordkeuze word je namelijk al uitgedaagd om na te denken over hoe tijdelijk een situatie wel of niet is. Het werkwoord “zijn” kent namelijk niet één, maar twee varianten. Zo wordt de ene variant “ser” gebruikt om meer langdurige of vaststaande zaken te omschrijven (zoals lengte, haarkleur of karakter) terwijl de andere variant “estar” juist gebruikt wordt voor situaties die meer tijdelijk zijn van aard en dus gaan over een bepaald moment (zoals verkoudheid, posities of emoties). Ik realiseerde me dat we in de Nederlandse taal eigenlijk helemaal niet met tijdelijkheid worden geconfronteerd.
Laatst herinnerde ik me een uitspraak van die Spaanstalige liefde: „te amo siempre, pero siempre es hoy“. Oftewel: ik houd altijd van je, maar altijd is vandaag. Uiteindelijk is dat ook het enige wat we altijd hebben: vandaag. Al filosoferend brengt het herfstige seizoen me weer bij het concept tijdelijkheid. Het uitzicht vanaf de zetel bij het raam verandert namelijk met de dag. Eerst was het nog onbezonnen groen, daarna werd het okergeel en binnenkort zal het wel weer een tijdje zonder kleur zijn. Eigenlijk is alles tijdelijk, want niets is voor altijd. Behalve vandaag. Het schaarse karakter van tijdelijkheid nodigt uit om bewuster met het nu bezig te zijn. Om extra te genieten van de fijne momenten en om nog even vol te houden op de lastige dagen. En we lezen het dan misschien niet meteen terug in onze taal, we hebben gelukkig wel de herfst om ons aan de tijdelijkheid van het leven te laten herinneren. En bij gebrek aan herfst: een Spaanstalige liefde. Of een cursus bloemschikken.
Reacties
Mooie overpeinzing. Had nog niet zo diep nagedacht over ser en estar maar is inderdaad het hier en nu. Al probeer ik ook in het 'vandaag' te leven kijk ik toch uit naar de dagen die terug langer en lichter worden.
Reactie plaatsen