sinaasappel

"hoe creëer je een ondergrond als je niks onder je voeten voelt?"

augustus 2022

Op een minder christelijk tijdstip dan mijn eigen wekker, maakt het gekraai van de haan van de buren me wakker. Beginnend ochtendlicht schijnt door het zeil de tent binnen. Een tijdelijk stukje thuis van pakweg zeven vierkante meter. Het echte kampeergevoel ontbreekt als ik zonder pijn in m’n rug wakker word (lees: ik heb een matras). Ik begin aan de dagelijkse ochtendroutine: tentdeur oprollen, de koeien begroeten, de al dan niet gevulde plasemmer leeggieten in de struiken (van de buren), de campingtafel en -stoeltjes buiten de voortent zetten en m’n dagdoelen en -intenties invullen in mijn journal. Op de kaft hiervan staat: “You are what you repeatedly do.” Theedrinken, in mijn geval. Ik heb het mezelf trouwens wel erg moeilijk gemaakt door een variation box van Pickwick mee te nemen. Keuzestress in de vroege ochtend doet niemand goed. Gelukkig heb ik vandaag geen zin in (zure) appels en een perzikhuid heb ik - thank god - al van mezelf. En bij bosvruchten weet ik nooit zo goed waar ik aan toe ben. Sinaasappel lijkt me voor vandaag de meest veilige optie.

Ik wacht ongeduldig tot het water kookt. Een huiselijke sfeer in een niet-huiselijke omgeving. Nu ik me even nergens thuisvoel, probeer ik ‘thuis’ maar in kleine dingen te vinden. Want wat doe je als de put waar je inzit nog bodemloos is? Hoe creëer je een ondergrond als je niks onder je voeten voelt? Misschien vul ik de put vandaag wel gewoon met thee. Sinaasappelthee, om precies te zijn: voor vandaag de meest veilige optie.