mediterraans

"geen haastige gevoelens, irritaties of gegodver als er even gewacht moet worden"

augustus  2023

Rust, reinheid en regelmatige cappuccino’s. Meer heeft een mens eigenlijk ook niet nodig. Vooral niet wanneer men zich in Italië bevindt. Mijmerend denk ik terug aan deze levensstijl die twee maanden geleden nog op het menu stond. En ja, we kunnen de Italianen dan wel inefficiënt noemen, ze weten wel hoe ze het leven moeten leven: tranquillo. Woorden als punctualiteit bestaan gewoon niet in het Italiaanse vocabulaire. Resultaat? Geen haastige gevoelens, irritaties of gegodver als er even gewacht moet worden. Dat 'mediteren' is afgeleid van 'mediterraans' is deze vakantie wel degelijk bevestigd. Ze leven hier namelijk continue ín het moment. Dus waarom er dan niet meteen maar iets van maken? Zo zag ik tijdens een ritje naar het strand een (van thuis meegenomen?) rustieke fauteuil in een karig bushokje staan. En tijdens het stilstaan voor een dichte spoorwegovergang kwamen er opeens wat hoekige armen uit autoraampjes tevoorschijn -met of zonder nonchalant hangende sigaret. Het concept “omdenken” is dan misschien wel bedacht door een Nederlander, volgens mij vindt het zijn oorsprong toch echt in Italië. Zelf probeerde ik me dan ook maar te houden aan de ‘when in Italy, do as the Italians do’. Zo stond een -in mijn hoofd romantisch- aardbeienplukmoment op de planning met boerenzoon van de overkant. Je raadt het al: ging toch niet door. Want pioggia. Regen. Gelukkig was ik al de hele week op z’n Italiaans (lees: tranquillo) aan het beginnen aan het bakken van lavendelkoekjes en leende dit vrijgekomen druilerige moment zich daar pérfect voor. Achteraf bleek dit ook nog het ideale lokmiddel voor boerenzoon om nog even op de koffie te komen. En met een flinke taalbarrière tussen ons in, zat er eigenlijk ook niet veel anders op dan gewoon lekker met aandacht die espresso te drinken. Wellicht geen schoolboek meditatie, maar mediterraans was het uitzicht wel.